Orda bir köy var uzakta...

Fethiye'de küçük bi köy Kayaköy. 18. yüzyıldan kalma ve şimdilerde sadece harabe görüntüsüyle dikkat çeken terkedilmiş bir rum köyünü de içinde barındıran bi yerleşke burası.

Bungalow evleri olan otellerden birinde kaldık biz. Rezervasyonu son dakkaya bırakınca aceleyle fotoğraflara bakıp hemen oteli ayarladım. Sonra kafama takıldı, yahu ben şu adamlara bi soriyim nasıl bi yerdi bide kendileri anlatsınlar diye tekrar aradım adamları.

Ben: Şey ben biraz aceleci davrandım galiba. Tam olarak konseptiniz nasıldır, odalarınızda neler var, özetle bi anlatabilir misiniz acaba?

Otel görevlisi: Hanfendi otelimiz rum köyünün hemen dibinde harabelerle içiçedir. Her yeri gezilip görülesidir köyümüzün. Otelimizin küçük bir hayvanat bahçesi var, çocuğunuz filan varsa salın bu bahçeye gerisini düşünmeyin. Odalarımızda da standart odalarda ne varsa hepsi mevcut. Sadece klimamız yok, onun yerine de yorgan veriyoruz.

Ben: Ahaahaahah tabi evet:)

Otel görevlisi: Hanfendi ben ciddiyim, odalarımızda gerçekten klima yok, yorgan veriyoruz.

Ben: Ama ahşap evlerde buharlaşmaz mıyız gece uyurken? Fethiye çok sıcak demişlerdi, niye öyle olmuş sizin otelde? (saçmalamaya başlayan insan modeli)

Otel görevlisi: Burda geceler çok serin olur, yorgan bile yetmez çoğu zaman. Ama siz isterseniz çarşafla idare edin, ben söyliyim de:) Sonra diğer müşterilerimiz gibi gecenin bi yarısı gelip yorgan isterseniz karışmam:) Bence siz rahat olun, buraya gelince ne kadar doğru bi karar verdiğinizi anlıycaksınız;)

Ben: peki madem, siz öyle diyosanız. Oldu  o zaman görüşürüz (telefonu kapatıyo ama hala kafası karışık).

Fethiye'ye gelirsiniz, Babadağ'ın virajlı yollarını döne döne çıkmaya başlarsınız. Bi yandan "ulan otel yapcak başka yer bulamadınız mı" diye söylenirken, bi yandan da doğanın ve manzaranın güzelliğine salyalarınızı akıta akıta bakmaya doyamazsınız. Yani özetle saçma sapan bi ruh hali içinde bulursunuz kendinizi, ta ki o sevimli köyün içine girip yanından her geçtiğiniz teyzenin amcanın selamını alana kadar, tabelaları bile el yazısıyla süslenmiş dükkanların önünden geçene kadar.

Gündüzü nemli, denizi sidik gibi sıcak Fethiye havasından uzaklaşıp, akşam yorgana sıkı sıkı sarılarak ve hatta serinlikten üşüyerek uyumak isterseniz, sabah kahvaltınız evinizin verandasına yada bahçedeki herhangi bir çardağa taşınırken bahçeyi gezmek ve hayvanlarla oynamak isterseniz, çocuğum parkta takılsın akşama kadar, ben de havuzda serinleyeyim derseniz, burayı mutlaka listenize ekleyin, altını da bastıra bastıra çizin derim;)

Bide gitmişken köyün içinde dolaşmayı, harabeler arasında gezerken tırsmayı ve saçma sapan hayaller kurmayı, adım başı sacda gözleme yapan teyzelerden birinin yanına kıvrılıp otlu peynirli meşhur fethiye gözlemesi yemeyi unutmayın.

  

  

Burası Kayaköydeki terkedilmiş rum köyü, şu an gördüğünüz gibi harabe. Her türlü korkunç senaryo yazmak ve kendi kendinizi bile korkutmak serbest. İçinde gezerken sanki arkanızdan bişey sizi takip ediyomuş gibi hissetmek de cabası. Hele bide yanınızda Erman gibi sürekli arkadan bö! hö! tarzı sesler çıkarıp korkutma gayreti içinde çırpınan birileriyle geziyosanız tadından yenmez.

Burası da kaldığımız otelin köy düğünü havasında süslenmiş bahçesinden bi parça. Evlenmiycek adamı bile evlendirir bu ortam ♥

Gecesi de gündüzü de pek güzel buranın. Gelin, görün, kafanızı dinleyin, arının.

İyice ihtiyara bağlamadan gidiyorum ben. 

Hadin görüşürüz çiçeklerim. Döncem hemen;)