Tam gaz Amasra'yı keşfetmeye devam.
bi teyzeyle karşılaştık gezerken. "nerden geldiniz" le başlayan muhabbet, Ankara'da okuyan torunlarına, hatta onların yeni doğan bebeklerine kadar gitti. İnsanı yaşlanmaktan en çok korkutan kısmı ise, "yavrum gelin benim evimde kalın isterseniz, para filan almamki ben sizden" diyişiydi.
Bayramdan bayrama bile gidip görmeye üşendiğimiz tonton dedelerimiz, babannelerimiz meğer ne çok hasret çekerlermiş..
deniz çarşaf gibi, kumsal alabildiğine uzanıyo. bi türlü gelmek bilmeyen yazı özleyen tatilcilerin kimi güneşleniyo sahilde, kimi bisikletiyle gelmiş spor yapıyo. Biz de nerde fotoğraf çeksek onun derdindeyiz tabi :)
Dipnot: Bu sene puantiye sevgimi tavan yaptıran ve birbirinden güzel parçalarıyla bu çekime de renk katan H&M'e hürmetler, sevgiler, iyiki varsın, başımın üstünde yerin var...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
bütün yorumlar başımın tacıdır, severim ben onları ^.^