Ela 1 Yaşında ❤️

Eveeeet.

Sağır sultana bile türlü çabalar sonucu duyurduğumuz doğumgünü partimizle, diğer bir deyişle Ela'nın hayatındaki en amaçsız yaş günüyle karşınızdayız:) Neyseki Ela'nın düğününden önce yetiştirebildim fotoğrafları:P

Ulan Asiş! O kadar uğraştın, mıncık mıncık ettin fon kartonlarını sırf yelpaze yapabilmek için. Ela'yı akşam uyuttuktan sonraki o çok değerli bikaç saatini sırf şu ıvır zıvırlarla heba ettin günlerce. Hiç bilmediğin halde şeker hamurlu kurabiye yapmaya kalktın elim değsin diyerekten (eli herşeye değdi:P). Kendi düğününde bunun binde biri kadar uğraşmamıştın oysaki. Bu kadar amaçsız bir yaşın doğumgünü, üstelik de doğumgünü çocuğu bunların hiçbirini hatırlamayacakken neden bu kadar önemliydi senin için? Evet senin için diyoruz, çünkü gördüğümüz kadarıyla eşin bütün bu süreç boyunca sana sadece yamuk yumuk kurabiyelerin süslenmesinde yardımcı oldu. Evet biz herşeyi biliyoruz:)

Diyebilirsiniz. Haklısınız da. Alt tarafı bir yaş, rakamla da 1. Hepsi bu!

Ama bugün sadece çoçosu bezli kızımın günü değil, Erman'la bizim de anne-baba oluşumuzun, iki kişilik dünyamızı üç kişi yaşamaya başlayışımızın ve dünyamızın o üçüncü tekil şahıs etrafında dönüşünün ilk yılıydı. O yüzden de, benim gözümde, düğünden bile anlamlı bir gündü ^.^

E bide insan "her şeyi ben yaparım, kimsenin yaptığı içime sinmez şimdi" kafasında olunca, gelsin yelpazeler, gitsin kurabiyeler, reçeller.

Evet, reçeller:) Gelen çocuklu misafirlerin ağızları tatlansın, henüz çocuğu olmayanlar ve bekarlar da ilerde bi çeşit ayvayı yiyeceklerini önce midelerinde hissetsinler diyerekten ayva reçelleri hazırladım hediyelik olarak :P Ah ben ve benim şu yersiz mizah anlayışım:))

Bir de tabi teşekkürlerim var;)

Taaa üç ay önceden, sanki gelinlik diktirecekmiş gibi heyecanla Ela'nın elbisesi için tüm detayları konuştuğum, her arayıp yeni birşey eklediğimde beni sabırla dinleyen ve hevesime ortak olan, Ela'ya sadece fotoğraflarda değil hafızalarda da asla unutamayacağımız güzellikte bir elbise hazırlayan Mama Latte Bonnet'e,

Her daim gülen güzel yüzüyle ve mekanının sıcaklığıyla bizi çok güzel ağırlayan, Scarpetta Cafe'nin hem şefi hem sahibesi Birsen'e ve bütün misafirlerin damağında kalıcı tatlar bırakacak kadar güzel ikramlar hazırlayan Damla'mıza,

Çizim ve baskı işlerine vakit ayıramadığımı bilip herşeyi en güzelinden hazırlayan, masamızı renklendiren ve gelen minik misafirlerimize Ela'yla aynı köyden olduklarını vurgulayan minik hizmetli önlükleri hazırlayan Selin Tasarım Atölyesi'ne,

Lezzetiyle midemizi, görüntüsüyle gözümüzü şenlendiren pasta yapma konusunda artık vazgeçilmezim olan Seval'ime,

Ela'yı özetleyen gördüğüm en sevimli anı panosunu tam da istediğim gibi hazırlayan güzel olduğu kadar becerikli arkadaşım Özlem'e,

Mis kokulu iğnelik yastıklarımız için Minel Ev'e,

O gün elimize ulaşamamış olsa da, Ela'nın elbisesinin birebir aynısını giymiş bir bez bebek hazırlayan Selda Hanıma ve bu hediyeyle Ela'mı çok mutlu eden Sedoş teyzesine (evet sana teyze diyoruz:P),

Uzaklardan atlayıp gelen canım kardeşlerime, eşlerine ve yer cücesi yeğenlerime ❤️

ve bu çok önemli(!) günümüzde üşenmeyip, amaaaaan bebek partisi mi olurmuş demeyip, bol çocuklu ve dolayısıyla tımarhaneden hallice bir ortamda gününü heba edeceğini bilerek gelen, bize eşlik eden herkese çok ama çok teşekkür ediyorum. 

Eminim Ela da büyüyüp, fotoğraflarla bu özel gününü tekrar yaşadığı zaman hepinize tek tek teşekkür edecektir ^.^

Hazırsanız, eeeeehh dedirtecek kadar çok fotoğrafla sizi başbaşa bırakıyorum ve Ela'nın akşam yemeğini hazırlamak üzere (biz Erman'la genelde yumurta kırıp yiyoruz:P) mutfağa koşuyorum.

İlk kitabım diyebileceğim nitelikteki bu uzun postu okuduğun için sana da teşekkür ediyorum canım okur ❤️

Beni senin annen yaptığın için, hayatımı mis kokunla değiştirdiğin ve sevginle her gün başımı döndürdüğün için teşekkürlerin en büyüğü de sana gelsin tüy kafalı fransız köylüsü bebeğim ❤️